مهمترین ویژگی در طراحی کفش، الگوی استفاده شده برای شکل و ظاهر کفش نیست، بلکه ماده اساسی است که کفش از آن ساخته شده است. پنج ماده ای که بیشتر در تولید کفش استفاده می شود عبارتند از: چرم، منسوجات، مصنوعی، لاستیک و فوم.
1. چرم
چرم انعطاف پذیر و در عین حال بادوام است، به همان اندازه که انعطاف پذیر است، الاستیک می باشد. بنابراین می توان آن را کشید، اما در برابر پاره شدن و سایش مقاومت می کند. این ماده قابل تنفس است و گرما را عایق می کند و به تنظیم دما کمک می کند. همه اینها باعث می‌شود کفش‌های چرمی مانند هیچ ماده کفش دیگری با پای فرد پوشنده مطابقت داشته باشند. پس جای تعجب نیست که چرم یکی از رایج ترین موادی است که کفاشیان از آن استفاده می کنند، به ویژه در ساخت کفش های مجلسی مردانه.
2. منسوجات
پارچه نیز معمولاً برای ساخت کفش استفاده می شود. مانند چرم بزی، منسوجات در طیف گسترده ای از رنگ ها و انواع موجود هستند. در مورد منسوجات، تغییرات ممکن شامل الیاف مختلف، دنیر (یا وزن پارچه)، بافت و بافتنی است.
متداول ترین منسوجات مورد استفاده برای ساخت کفش
متداول ترین منسوجات مورد استفاده در ساخت کفش عبارتند از:
پنبه
پلی استر
پشم
نایلون
کفش ایمنی ملی نساجی را می توان در ریون، لاکرا و پلی پروپیلن نیز یافت. یکی از مزیت های کلیدی کفش های نساجی تطبیق پذیری آنها در سبک و طرح است. هر نساجی همچنین دارای ویژگی های فیزیکی خاص خود است که هنگام انتخاب داشتن یا عدم استفاده از آن باید در نظر گرفته شود، مانند تغییرات در تنفس، پشتیبانی و کنترل دما (یعنی گرمی یا خنکی).
3. مصنوعی
مواد مصنوعی نام‌های مختلفی دارند که چرم PU یا به سادگی PU، چرم مصنوعی یا به سادگی مصنوعی است که در پارچه مبلی طرح چرم استفاده می شود. اما همه آنها در کامپوزیت‌های دو لایه ساخته شده توسط انسان یکسان هستند: سطح خارجی که به یک لایه پشتی متشکل از الیاف پلی استر چسبیده است. انواع مواد مصنوعی مورد استفاده در ساخت کفش نیز در ساخت کفش های ورزشی حمایتی و در عین حال مقرون به صرفه یکسان هستند. مانند همتایان نساجی خود، مواد مصنوعی نیز در رنگ‌ها و بافت‌های مختلفی وجود دارند.
عوامل در ترکیب دو لایه شامل مواد مصنوعی، مانند بافته یا نبافته بودن پلی استر مورد استفاده برای پوشش، یا روش چسبندگی مورد استفاده، چه در فرآیند مرطوب یا خشک، کیفیت و دوام حاصل را تعیین می کند. مواد مصنوعی با کیفیت پایین ممکن است سطح کاملاً صافی نداشته باشند، حتی ممکن است چین و چروک را نشان دهند.
مزیت کفش های ساخته شده از مواد مصنوعی این است که نسبت به سایر انواع کفش ها برای تولید کننده و مصرف کننده نسبتاً ارزان هستند.
از آنجایی که این ماده نسبت به همتایان چرم و نساجی خود دوام کمتری دارد که کمتر در کمربند زنانه چرم استفاده می شود، کفش‌های مصنوعی سریع‌تر از بین می‌روند و نیاز به تعویض بیشتری دارند.
4. لاستیک
لاستیک بیشتر در کفش برای ساختن زیره استفاده می شود. در حالی که تنها ماده ای نیست که برای ساخت زیره ها استفاده می شود، اما در بین کفش های ورزشی مانند کفش های دویدن و کفش های تنیس محبوب ترین هاست.
در حالی که در طول سال‌ها بیشتر لاستیک‌های کفش از پلی‌استر ساخته شده‌اند، لاستیک‌های طبیعی سازگار با محیط‌زیست به عنوان جایگزین محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند.
5. فوم
فوم رایج‌ترین ماده‌ای است که برای حمایت از رویه کفش‌ها از هر نوع، اعم از چرم، پارچه، مصنوعی یا حتی لاستیک استفاده می‌شود. انواع مختلف فوم مورد استفاده برای این منظور بی شمار است، اگرچه همه آنها به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند: سلول باز و بسته. تمام فوم ها از پلاستیک ساخته شده اند. در فوم سلول باز، ماده نفوذپذیر است و به آب و هوا اجازه عبور می دهد. در فوم سلول بسته، این سلول های باز آب بندی می شوند و از خروج گازهای داخل آنها جلوگیری می شود.
