برگ های نعناع در اهرام مصر یافت شده است که قدمت آن به هزاره اول قبل از میلاد باز می گردد نام این گیاه از Minthe گرفته شده است، پوره ای از اساطیر یونان که Proserpina حسادت می کرد، آن را به گل “فلفل” تبدیل کرد یونانی ها و عبری ها از این گیاه برای خوشبو کردن خود استفاده می کردند در حالی که رومی ها آن را در شراب و سس های خود قرار می دادند.
زنان آنها خمیری حاوی نعناع و عسل می جویدند تا بوی شرابی را که مخفیانه می نوشیدند بپوشانند، زیرا قانون کسانی را که از نوشیدنی مخصوص مردان و خدایان استفاده می کردند مجازات می کرد.
همچنین می توان گفت که قرص نعناع در درمان سرماخورگی نیز موثر می باشد.
نعناع در قرن هجدهم در اروپای غربی رایج شد امروزه اسانس به طور گسترده ای در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان ماده تشکیل دهنده بسیاری از داروهای دارویی یافت می شود: شربت ها و قرص های سرفه و سرماخوردگی، لوسیون های ضد عفونی کننده، پمادها یا کرم ها، بی حس کننده های موضعی و غیره ایالات متحده بزرگترین تولید کننده اسانس نعناع است.
اثربخشی احتمالی سندرم روده تحریک پذیر در طول دهه 1980، پزشکان به فکر استفاده از خواص ضد اسپاسم نعناع برای درمان درد در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) افتادند برای اطمینان از اینکه اسانس نعناع فلفلی می‌تواند به روده برسد، از قرص‌ها یا کپسول‌هایی با پوشش مقاوم به اسید معده (پوشش دهی شده با روده) استفاده کردند.
در سال 2005، یک ارزیابی اولیه از کارآزمایی‌های بالینی به این نتیجه رسید که اسانس نعناع (180 میلی‌گرم تا 200 میلی‌گرم در روز) نتایج قانع‌کننده‌ای دارد بعداً توسط یک متاآنالیز منتشر شده در سال 2008 تأیید شد که در آن نویسندگان اشاره کردند که اسانس در تسکین علائم سندرم روده تحریک‌پذیر مؤثر بوده و نسبت به داروهای ضد اسپاسم ارزان‌تر است.
اخیراً، یک مطالعه کنترل شده با دارونما شامل 74 بیمار نیز نشان داد که روغن نعناع (سه بار در روز به مدت شش هفته استفاده می شود) درد شکمی همراه با اسهال را کاهش می دهد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به روده تحریک پذیر را بهبود می بخشد.
